در این قسمت سعی کرده ایم اطلاعات مفیدی در مورد قرص آلانزاپین،مصارف و عوراض آن بیاوریم:

اثر ضد سایکوز الانزاپین از طریق اثرات آنتاگونیستی آن بر روی گیرندههای دوپامین و سروتونین اعمال می‌شود.الانزاپین همچنین موجب مهار بازجذب سروتونین و دوپامین، در انتهای پیش سیناپسی اعصاب دستگاه عصبی مرکزی (CNS) می‌شود.

• نکته از فارماکولوژی کاتزونگ : اکثر داروهای آنتی سایکوتیک گیرنده‌های دوپامینی (به خصوص گیرنده D2) را بلوک می‌نمایند. الانزاپین جزو داروهای آتیپیک جدید (شامل : ریسپریدون، کوئن تیاپین، سرتیندول و الانزاپین) می‌باشد که تمایل زیادی برای گیرنده 5HT2a دارند.
• نکته دیگر : به طور کلی اثرات داروهای ضد سایکوز بر مسیرهای مزوکورتیکال و مزولیمبیک اعمال می‌شود. همچنین اثر بر ناحیه? کمورسپتور محرک، سبب رفع تهوع و استفراغ می‌شود. عوارض این داروها (عوارض اکستراپیرامیدال، هیپرپرولاکتینمی) در نتیجه اثر داروها بر نواحی دیگر مغزی بروز می‌کند.

دسته دارویی: آنتی سایکوتیک

الانزاپین (به انگلیسی: Olanzapine)

نامهای تجارتی : Zyprexa -Zyprobiax

رده درمانی: ضد سایکوز .

رده فارماکولوژیک: مشتقات تینوبنزودیازپین (بنزودیازپین‌ها)

اشکال دارویی: قرص 2?5 ، 5 ، 10 و 15 میلی گرمی

فارماکوکینتیک:

الانزاپین یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده های سروتونین، دوپامین و موسکارینی است.

مکانیسم اثر دارو مشخص نیست. اما احتمالاً از طریق گیرنده های دوپامین و سروتونین نوع 2 عمل میکند. خنثی سازی گیرنده های غیر دو پامینی و 5HT2 ، ممکن است در برخی دیگر از اثرات و عوارض جانبی این دارو موثر باشد.

الانزاپین به خوبی از دستگاه گوارش جذب و 40% دارو پیش از رسیدن به گردش خون سیستمیک متابولیزه میگردد. غذا تاثیری در جذب دارو نداشته و حدود 93% دارو به پروتئینهای پلاسما متصل می گردد. این دارو عمدتاً از طریق اکسیداسیون، توسط سیتوکروم (CYP ) P450  و گلوکورونیداسیون مستقیم متابولیزه و حداکثر غلظت سرمی دارو حدود 6 ساعت پس از مصرف دارو  ایجاد می شود. دقع دارو عمدتاً کلیوی و مقداری نیز( حدود 30% )  از طریق مدفوع می باشد.

موارد مصرف:

1-  درمان اختلالات سایکوتیک

2- درمان مانیای حاد همراه با اختلال دو قطبی نوع یک

موارد منع مصرف: حساسیت به دارو

مقدار مصرفی دارو: در درمان اسکیزوفرنی 5 تا 10 میلی گرم و در درمان مانیای دو قطبی 10 تا 15 میلی گرم در روز میباشد.

هشدارهای و احتیاطهای لازم:

مصرف این دارو حتماً باید تحت نظر پزشک بوده و نیز در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی گردد. به طور کلی داروهای آنتی سایکوتیک ممکن است موجب بروز سندوم نرولپتیک (NMS ) شود که علائم آن عبارت است از:

افزایش شدید دمای بدن، گرفتگی و خشکی ماهیچه ها، اختلالات ذهنی و بروز شواهد دال بر ناپایداری اتونومیک.

در موارد زیر دارو باید با احتیاط مصرف شود:

آلزایمر، سرطان سینه، بیماریهای قلبی، عروقی ، بیماریهای مغزی، عروقی، سابقه ایلئوس پاراالیتیک، گلوکرم زاویه تنگ، هیپرتروفی مشخص پروستات، نارسایی کبدی، صرع یا سابقه آن.

مصرف این داروها همچنین ممکن است باعث سندرم دیسکنزی تاردیو (TDS ) شود.

تداخلات دارویی:

- مصرف همزمان دارو با کار بامازپین، امپرازول یا ریفامپین دفع الانزاپین را افزایش با داروهایی مانند فلووکسامین دفع الانزاپین کاهش می یابد.

- الکل و داروهای مضعف سیستم عصبی همراه با الانزاپین باعث تشدید دپرسیون سیستم عصبی می شوند.

- اثرات داروهای آنتی کولینرژیک و داروهای پایین آورنده فشارخون همراه با الانزاپین افزایش و اثر لوودوپا ممکن است توسط لانزاپین خنثی گردد.

مصرف توام این دارو و داروهای هپاتوتوکسیک باید با احتیاط انجام شود.

عوارض جانبی:

هردارو به موازات اثر مطلوب درمانی ، ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته گردد. با مصرف این دارو نیز ممکن است برخی عوارض ذیل بروز کند:

اضطراب، لرزش، ناراحتی حرکتی، عوارض اکستراپیرامیدال، تب، درد فقسه سینه، تنگی نفس، سرگیجه، سردرد، اختلالات بینایی، افزایش ضربان قلب، درد ناحیه شکم ، دردهای مفصلی، حالت تهوع و استفراغ، تغییرات خلق وخوی، افزایش وزن و کاهش خون و تشنگی.

شرایط نگهداری:

دارو را در جای خشک، دور از نور و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری کنید.